Κυριακη-και λεω να δωσω αργια στην σκεψη μου,να βαλω στο πλυντηριο το πιατακι της παστας που εβαλα τον εαυτο μου-κομματιασμενο-για να τον φας για πρωινο.Επειτα να φτιαξω θηλια το μεταξωτο κορδονι που ενωνε τις ζωες μας,κ να ανοιξω το συρταρι των ασπρορουχων,να αεριστουν τα συναισθηματα που κιτρινισαν απο το κακο τους.....Εκει μεσα κοβει voltες το μαγιο μου-για τις βαθιες καταδυσεις-το φορω και βουτω στον ωκεανο των"γιατι"που βουβα με κοιταζουν,μιας που ειναι κυριακη,κ κανεις δεν τους απευθυνεται..-βενετια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου