"-Μην με λες λοιπόν έρωτα,

όλες οι στιγμές φύλαξαν έναν παιδικό πόθο.

-Αποστήθισαν ένα ποίημα και μεταμόρφωσαν τα σπλάχνα, κάνοντας αθάνατο το τραγούδι του άγγελου που ορφάνεψε έκπτωτος... 

-Μην με λες λοιπόν έρωτα, ξύπνα την πέτρα, ορμήνεψε τον νεκρό καιρό, 

τρύπα με καρφί την νύχτα που κρατά χώρια την ανάσα μας.

-Μην με λες έρωτα, μονάχα κοίμησέ με στον σφοδρό άνεμο.."-ΕΣΟ ΔΑΙΜΩΝ