"Δεν είναι γιά εμάς η άτρεμη φωνή,
ούτε το οστό σαν μένει άσπαστο στο ρίγος.
Στο μόνιμο πάθος οδεύει το βήμα μας,
στη σύγκορμη ματιά που σκορπίζει στον άνεμο.

Στην κοφτερή ανάσα πού κάθε νύχτα ουρλιάζει:
-M' αγαπάς;
-Καί το πρωί παράλογα στενάζει:
-Πού στο διάβολο είσαι..."

 

 

 

VENNIS MAK