Αγάπη μου,
στην έλειψή σου τώρα η δίψα γιά λέξεις επέστρεψε...

-Συγχώρεσέ με αν αντί γιά άνθρωπος,
έρωτας έγινα...

Είμαι κούφιος ήχος,
-πληγή με χτύπο δυνατό-
καί σκληρή φλέβα που αντιστέκεται,
κατάρα όλων των Θεών γίνομαι,
να μη μου ανήκει το τίποτα...


-Κοίταξέ με, αιχμάλωτο λάμπει το γέλιο μου όταν δεν έρχεσαι...



VENNIS MAK