Η γυναίκα περιμένει πάντα στην πόρτα τον παράδεισο,
ενώ απέξω περνάει η κόλαση.
Κάτι σαν έρωτα, να της φιλάει τα χέρια,
με σάρκα που τρέμει και φερούγες.
ενώ απέξω περνάει η κόλαση.
Κάτι σαν έρωτα, να της φιλάει τα χέρια,
με σάρκα που τρέμει και φερούγες.
Και δραπετεύει μέσα του χωμένη, απο το παρόν.
Η γυναίκα περιμένει πάντα στην πόρτα,
κόντρα στον άνεμο να πάει,
ανεβαίνοντας, από αριστερά της καρδιάς,
στο όνειρο.
Μέχρι που ξέχασε τι περιμένει.
VENNIS MAK
Η γυναίκα περιμένει πάντα στην πόρτα,
κόντρα στον άνεμο να πάει,
ανεβαίνοντας, από αριστερά της καρδιάς,
στο όνειρο.
Μέχρι που ξέχασε τι περιμένει.
VENNIS MAK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου