Χωρίς καβάτζες.
Κόντρα ζωή...

Έτσι θα πεθάνουν
οι σύντροφοι
κι ο πόνος
στα γραπτά μας...

Είμαι άξια ν’ αγαπήσω
με την παράνοια
αυτών που αγαπούν;

Δηλαδή πώς;
Χωρίς ψέματα;
Δηλαδή πως;

Χωρίς ψέματα...

Οι νύχτες
Οι νύχτες…
Διαψεύστηκαν όλες...

Υποδύομαι χέρια που σπέρνουν το όνειρο…
Μονάχη έπειτα χύνομαι στην κατηφόρα.
Πάντα στο αίμα...

Να σου ζεστάνω κανένα ποίημα;
Θηλυκιά σφιχτή σάρκα
και νούς που ολοένα καίει...

Αν με πεινάς...
Στοιχημάτιζα σ’ αυτό …


-Και δεν έγινε...



VENNIS MAK