Χτίζω μιά αγάπη.
Την έχω στο χαρτί, όχι μονάχα με λόγια, αλλά με σχήματα.
Με ολοζώντανα όνειρα και παράλογα.
Και δυσκολεύομαι απο καρέκλες να σηκωθώ γιατί ριγά
απο επιθυμία το πάτωμα.

Χτίζω λίγο λίγο κάθε μέρα την επόμενη μέρα μας,
την παραμονή καμίας πιά αναχώρησης.
Και μυρίζω την ανάγκη.
Και συνεχώς μου τραγουδάει.

Και αν ο κόσμος μου γύρω γκρεμίζεται,

Εγώ συνεχίζω να χτίζω με τα χέρια τρεμάμενα , φοβισμένα και ασταθή.


Για να μην ποτέ τελειώσει, το ότι για αυτήν χτίζω...

VENNIS