Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Mόνο πόζες έμεινε να παίρνει ο ίσκιος μας/ σαν το τίποτα ενός σπασμένου γέλιου/
σαν το θάνατο που ποτέ δεν μας έχει του χεριού του/ λικνίζομαστε ολόκλειστοι/
Τρώμε με σπασμένα δόντια χούφτες λύπη.
Καταπίνουμε μέρες οδύνης μην σκύψει η ζωή στο τέρμα.
- Στο ελάχιστο η μνήμη κοιμάται με μικρές δόσεις έρωτα -


'Επειτα κοιτάμε αδιάφορα έξω απο το παράθυρο, αν ο καιρός είναι καλός.



VENNIS




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου