"Eφτά και μισός παράδεισος." By VENNIS MAK
(1 προσωπικότητα)-Χωρίς ταυτότητα
Εν δυό και κάτω...
Μονολογώ και χάνομαι.
Το περασμένο καλοκαίρι δεν έφτασε ως την εξώπορτα!!
Βούιζε ο ήλιος στα σκαλοπάτια σαν σφύριγμα τρένου...
Τσαφ ή τσούφ, ποιός μετρά τους ήχους?
Η ζωή μου χωράει σε ένα σπιρτόκουτο, το ανοιγοκλείνω και αφήνω μια σπίθα εξω τη φορά!
Μία μόνο!
Έπειτα καταλήγω με σπασμένα δόντια να κοιτάζω ξανά και ξανά το ταβάνι.
Άδειο σπίτι και πίσω απο την κουρτίνα μου κρυμμένοι φόβοι
και ο θάνατος που ακόμη δεν έχει σημασία.
Πύρινος διάλογος με εμένα και εμένα.
Αγοράζω μια στιγμή -την ακριβοπληρώνω και η ακοίμητη και ακλόνητη ζωή μου μεμιάς κάνει θόρυβο!!
ΑΑΑΑΑ!!Α, πώς δουλεύει μέρα - νύχτα μέσα μου ο κάθε εαυτός μου!!
Εν δυό, εφτά!!
Ρίζες για τις ρίζες, χώμα για το χώμα.
Σπάνε τα φρένα στο σύμπαν μου, γελώ κλαίγοντας.
-Κοίτα -κοίτα!! Μιά ελπίδα αλληθώρισε στον ουρανό και χαμήλωσε σιμά μου,
τώρα λέει να μιλήσω για ένα φόβο και για ένα καημό!
Αυτόν του να μην ανοίγεις αδιάκοπα στην ελπίδα την πόρτα!!!
Στην άβυσσο και στα σύννεφα, ένα μονάχα με κρατάει στη γη!
Πώς κάποιος μια μέρα, χλωμός και αποκαμωμένος, μισοπεθαμένος έστω,
θα τη χτυπήσει!!
Στην ίδια αφετηρία πάλι στέκομαι.
Με όλες μου τις σκιές υπαρκτές!!
Αναπαύσου εν ειρήνη!! Αναπαύσου εν ειρήνη!!
Δέκα τραγούδια έχει η φυλακή μου-πως πάει?Λα λα λα!!!
Βηματισμός και νότα!
Νότα και χάος θεέ μου!
Ο ήλιος με ξεπέρασε....
Απόστολοι και λέπρα, με τριγυρίζουν στοιχειά, μου μιλάνε με αλλόκοτες γλώσσες και έπειτα κρύβονται πίσω απο την κουρτίνα...
Αποκαλύπτω το τίποτα!!!
Η ζωή μου σας είπα μπαίνει άνετα σε ένα σπιρτόκουτο, τσαφ μια σπίθα και η διανοητική ισορροπία η σωματική ισορροπία και η ψυχική ισορροπία μου, με χλευάζουν!!!
Θα μετρήσω τώρα τα δάχτυλα μου.
Ένα το έφαγα μια νύχτα με αγωνίες, είτε γεναίος ήμουν είτε βλαξ!
Δεύτερο!!
Σας ορκίζομαι πως μια αφέγγαρη βραδιά αυτο έμοιαζε με λύκο!!
Έμπαινε απο το σπασμένο τζάμι κουνόντας την ουρά του και τα νύχια του ακόνιζαν το μυαλό μου ουρλιάζοντας -Με ποιά πλευρά είσαι?-Με ποιά πλευρά είσαι?
-Δεν άκουσα την Κατεύθυνση διαφυγής.
Δειπνώ γελώντας τις σάρκες μου!!!!!!!!
Έφυγε το δάχτυλο, έφυγε ο λύκος, έφυγα και εγώ.
-Στην ώρα μου....
(1 προσωπικότητα)-Χωρίς ταυτότητα
Εν δυό και κάτω...
Μονολογώ και χάνομαι.
Το περασμένο καλοκαίρι δεν έφτασε ως την εξώπορτα!!
Βούιζε ο ήλιος στα σκαλοπάτια σαν σφύριγμα τρένου...
Τσαφ ή τσούφ, ποιός μετρά τους ήχους?
Η ζωή μου χωράει σε ένα σπιρτόκουτο, το ανοιγοκλείνω και αφήνω μια σπίθα εξω τη φορά!
Μία μόνο!
Έπειτα καταλήγω με σπασμένα δόντια να κοιτάζω ξανά και ξανά το ταβάνι.
Άδειο σπίτι και πίσω απο την κουρτίνα μου κρυμμένοι φόβοι
και ο θάνατος που ακόμη δεν έχει σημασία.
Πύρινος διάλογος με εμένα και εμένα.
Αγοράζω μια στιγμή -την ακριβοπληρώνω και η ακοίμητη και ακλόνητη ζωή μου μεμιάς κάνει θόρυβο!!
ΑΑΑΑΑ!!Α, πώς δουλεύει μέρα - νύχτα μέσα μου ο κάθε εαυτός μου!!
Εν δυό, εφτά!!
Ρίζες για τις ρίζες, χώμα για το χώμα.
Σπάνε τα φρένα στο σύμπαν μου, γελώ κλαίγοντας.
-Κοίτα -κοίτα!! Μιά ελπίδα αλληθώρισε στον ουρανό και χαμήλωσε σιμά μου,
τώρα λέει να μιλήσω για ένα φόβο και για ένα καημό!
Αυτόν του να μην ανοίγεις αδιάκοπα στην ελπίδα την πόρτα!!!
Στην άβυσσο και στα σύννεφα, ένα μονάχα με κρατάει στη γη!
Πώς κάποιος μια μέρα, χλωμός και αποκαμωμένος, μισοπεθαμένος έστω,
θα τη χτυπήσει!!
Στην ίδια αφετηρία πάλι στέκομαι.
Με όλες μου τις σκιές υπαρκτές!!
Αναπαύσου εν ειρήνη!! Αναπαύσου εν ειρήνη!!
Δέκα τραγούδια έχει η φυλακή μου-πως πάει?Λα λα λα!!!
Βηματισμός και νότα!
Νότα και χάος θεέ μου!
Ο ήλιος με ξεπέρασε....
Απόστολοι και λέπρα, με τριγυρίζουν στοιχειά, μου μιλάνε με αλλόκοτες γλώσσες και έπειτα κρύβονται πίσω απο την κουρτίνα...
Αποκαλύπτω το τίποτα!!!
Η ζωή μου σας είπα μπαίνει άνετα σε ένα σπιρτόκουτο, τσαφ μια σπίθα και η διανοητική ισορροπία η σωματική ισορροπία και η ψυχική ισορροπία μου, με χλευάζουν!!!
Θα μετρήσω τώρα τα δάχτυλα μου.
Ένα το έφαγα μια νύχτα με αγωνίες, είτε γεναίος ήμουν είτε βλαξ!
Δεύτερο!!
Σας ορκίζομαι πως μια αφέγγαρη βραδιά αυτο έμοιαζε με λύκο!!
Έμπαινε απο το σπασμένο τζάμι κουνόντας την ουρά του και τα νύχια του ακόνιζαν το μυαλό μου ουρλιάζοντας -Με ποιά πλευρά είσαι?-Με ποιά πλευρά είσαι?
-Δεν άκουσα την Κατεύθυνση διαφυγής.
Δειπνώ γελώντας τις σάρκες μου!!!!!!!!
Έφυγε το δάχτυλο, έφυγε ο λύκος, έφυγα και εγώ.
-Στην ώρα μου....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου