"Τι είπα στην ψυχή μου...

-Η χαρά κρυμένη απο την βροντή στην καταιγίδα,

από την εξορία στο πηγάδι του κόσμου,
...
από την νόηση στην λήθη πρίν τον τελευταίο σπασμό...

-Εγώ ανήκω στην παλάμη που γεμίζει χώμα,

στά σπλάχνα που μουσκεύουν ως μέσα,

στον παγετό που υπέκυψε στην ακινησία,

απο το ψεγάδι που φλέγεται στο νύν και αεί της σάρκας...

-Γιά να δείτε εμένα, επαναλάβετε χίλιες φορές το σκοτάδι..."