Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

"Ένα φως κατέκτησα,
αυτό μου βάστηξε την ελπίδα τις νύχτες που χανόταν ο πιό μικρός ψίθυρός σου
στην ομίχλη,
-ενώ τις μέρες μιλούσε δυνατά:-από πάντα περιμένω...

...Ένα τέλος ύμνησα κατάκοπη,
αυτό που ασέλγησε την παρθένα μου ώρα,
στο έκπτωτο λεπτό που σκίαζε τον ήλιο η μοναξιά μας,
φωνάζοντας το τσαλάκωμα της ζωής στην γραφή να ισιώσει...

Μόνο ο ουρανός δεν με εγκατέλειψε ποτέ,
στην φρίκη της τρέλας μου αρκείται,
να τον χαιρετώ γελώντας ακόμη
και ας έχει για πάντα νυχτώσει..."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου