Και πώς να ζήσεις με αέρηδες που μια στάλα φως ποτέ τους δεν βάσταξαν...
Με τσαλακωμένες ώρες διασχίσαμε την ζωή...
Πλασμένες νύχτες απο μάρμαρο,
για όσα κουβαλήσαμε αιώνες απόψε γράφω.




Και τώρα που μύρισε ουρανό
-λυπάμαι-
που το χέρι μου έκλεισε στην ευκαιρία κατάμουτρα
 την πόρτα...