Ότι λαχτάρησα, του πόθου μου μετράει το ύψος.
Γυρίζει τον κόσμο η ελπίδα. Κρυφά!
Κρυφά...
VENNIS
Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012
Από φωτιά και από κόκαλα,
σαν έμμονος εφιάλτης η σμίξη μας...
Σε ονομάζω «έκσταση»
Zωγράφισέ μου λοιπόν όσα δεν θα μπορέσεις ποτέ να γίνεις,
ούτε αόρατο, άηχο μυστικό μου,
ούτε θεμέλιο και φαντασίωση,
ούτε μονοπάτι για όλη την αιωνιότητα,
ούτε μέλλον μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου