Μιλούσαμε λέγοντας:-Tίποτα...
Κι όμως...
Αυτό το τίποτα τα προσδιόριζε όλα...
Πράγματι, "ένα τίποτα"
Αναρωτιέμαι πως μας χωρούν πάντοτε οι λέξεις,
το χρόνο να κλέβει μέχρι να αισθανθεί ότι υπάρχει,
βουβή και «άγρια» η επιθυμία...VENNIS MAK