H φωνή αυτή έρχεται απο το πρόσωπο...
Δυο φράσεις.
-Λόγος συνύπαρξης-

-Τίποτε δεν ακούς κι όμως τρέμεις-

Στο βάθος είναι ο θάνατος εάν δεν τρέξουμε...
Άνευ παλμών και άνευ όρων.
Φτάνει να 'ναι νύχτα.
-Αφέγγαρη-

Κοίταξε το ρολόι του χωρίς να ξέρει γιατί ο αιώνας,
στημένος απέναντι στα δέκα μέτρα
-κι ήταν ακριβώς μεσημέρι-

Πάντα τόσο άδολη
μέσα απ' το ανυποψίαστο όνειρο η ψυχή μου βιάζεται...

Στο μέτωπό μου
ίχνη φωτιάς,
τρίβουν τα χέρια τους από το κρύο.

H φωνή αυτή έρχεται απο το πρόσωπο...
Μετρώντας τις μέρες ή
τις ώρες.
Με τους σφυγμούς
της αγάπης αυτών που μένουν απ' έξω.

Παραμονεύει η ματιά μου,
-σπασμένη-
σε κάθε γωνιά παραμένει μυστήριο η ανάσα μου
-πλάι σου πάλι-

Μόνη
κι
έρημη
έμεινα
λίγο
λίγο.

Το γεγονός με αφήνει αδιάφορη.
Και παραπέρα ακόμη.
Αιφνίδια
παράτερα
κι άναρχα.
Ζωή μου απόρθητη...

H φωνή αυτή έρχεται απο το πρόσωπο...
-Πραγματική είν' η μοναξιά μου μόνο.

Πέφτω καταμεσής της ποίησης.
Αμαχητί...




VENNIS MAK