Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Ελπίδα που ζεί απο την ανάποδη.
Έρωτες που παλεύουν να σηκωθούμε στις μύτες.

Πόσο μικρό το πάτωμα,
καμία ελπίδα δεν σου αφήνει πως κάτι υπάρχει παραπέρα.

Κάθε που λέξεις με τριγυρίζουν να τις πιστέψω...

-Φιλούσα το χώμα.



VENNIS♥

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου