Τόσα οράματα τόσες παραισθήσεις, τόσο καινούργια.
Δεν έχει η πραγματικότητα ούτε νόμο, ούτε λάμψη, ούτε φως.
Ούτε θρίαμβο, ούτε παιχνίδι, ούτε βήματα.

Σιωπηλά και τρέχοντας γλυστράει ο καιρός.
Αδιάκοπα.
Περιμένοντας κάποιον που να μπορεί να αντέξει.
Την μάχη ή τη φυγή.

Και είμαστε εδώ, στην σκοτεινιά ακροβάτες.
Mε κουμπωμένα τα χέρια και την μνήμη.

- Όπου τυφλοί έρωτες συγκρούονται επάνω μας την νύχτα.

VENNIS