Ναί. Εδώ στεκόμαστε.

Η γυναίκα γράφει.

Δεν αντικρύζω στόμα.
Δεν φιλώ χείλη.
Φωτιές μόνο που πήραν τη θέση των ματιών.
Ήσυχος θάνατος.

Η γυναίκα γράφει.
Στους αιθέρες πίνει καί πίνει,
μιά χούφτα έμπνευση.
Αιώνια νάρκη.

Πήγαινε.Έλα.




Η γυναίκα γράφει.
Χαιρετισμούς ύστατους που δεν πήραμε είδηση.
Λέξεις που ουρλιάζουν :Αφανίσου!
Όσο η βαθιά άβυσσος.
Βαθύ τίποτα.

Πήγαινε.Έλα.


Η γυναίκα γράφει.

Την τελευταία λέξη την ονομάζει φρίκη.
Ζωντανή ήταν,
κλοιός που την έφτανε,
φίδι ήτανε,
σφαγή
καί εγκλεισμός
φλέβα που πείνασε ήταν.


Ανήγειλε τον πόνο το μέλλον.
Χορτάτος ήτανε.

Και έτσι μονάχη καθώς έγραφε.

Πήγαινε.Έλα.

Αναλήφθηκε στον ουρανό.